Deze week werd ik bezocht door twee mannen van nog geen 20 jaren jong. Ze wilden met me uitwisselen over het geloof. Nu houd ik wel van dergelijk gesprekken. Op mijn 14e genoot ik al van deze onderwerpen, en met het delen van spiritueel inzicht hou ik me graag bezig.

Moed

Nu moet je bewondering hebben voor hun inzet. Ze komen op 18-jarige leeftijd, op eigen kosten, twee jaar hun geloofsovertuiging evangeliseren buiten hun eigen moederland (in dit geval waren ze afkomstig uit de VS), waarbij ze ook nog Nederlands leren spreken. Het intrigeert me tegelijk hoe ze ook een bepaalde naïviteit bij zich dragen, dat ze angstig zijn voor de wereld die ze aantreffen, en toch moed houden om te doen wat ze menen dat juist is. Al dan niet ingegeven door hun gemeenschapsnorm.

Deze specifieke jongemannen vertelden een paar zinnige dingen, waar ik het zonder enige twijfel mee eens was. In hun woorden "God" en "Jezus Christus" herkende ik de liefdesboodschap en de overgave aan een grotere stroom. Maar tegelijk kwamen er wel heel bijzondere geloofsfeiten uit hun mond die totaal niet strookten met de huidige wetenschappelijke vondsten. Het maakte me nieuwsgierig naar hun achtergrond. Ze boden me een boek aan dat ik mocht hebben om te lezen en om op te bidden. We maakten een vervolgafspraak om verder uit te wisselen.

Driedeling

Het ontstaansverhaal van hun gemeenschap, te lezen op het internet, is intrigerend. Het vertelt over een oprichter die bezoek heeft gehad van een engel, en na verloop van tijd een nieuwe kerk gestart is. Vervolgens worden er een heleboel bijzondere maar zeer twijfelachtige feiten genoemd. Een driedeling werd me duidelijk. Deze driedeling bestaat uit de ontstaansgeschiedenis van de gemeenschap; en het geschrift; en ten slotte de boodschap die het behelst.

Een

Het eerste geschiedkundige deel is intrigerend om te lezen. Het speelt in een bepaalde tijdgeest en is psychologisch en paranormaal gezien heel interessant. Het vertelt over het leven van de oprichter, de onderdrukking door bestaande kerken, de vervolgingen omwille van zijn levensstijl. Het beschrijft hoe de oprichter als 14 jarige jongen een krachtig visioen kreeg en begeleid door een engel, het boek schreef, en een gemeenschap vormde, en uiteindelijk aan het eind van zijn leven kwam.

Twee

Het tweede deel pretendeert de waarheid van feitelijkheden die volgens huidig wetenschappelijk onderzoek geheel onjuist blijken, of waarvan elk aantoonbaar spoor afwezig is. Deze zogenaamde feitelijkheden zijn echter weer goed te verklaren vanuit het geschiedkundige deel. Visioenen van engelen in een ogenschijnlijk nieuwe tijd en plaats, combineren een aantal factoren. Dit samenspel verklaart veel van het goeroe- gehalte van de oprichter en van de aanwinst van volgelingen. Tegelijk spreekt dit allemaal heel erg vanuit die tijdgeest. De vervorming van feiten moeten in dat licht gezien worden.

Drie

Het derde deel heeft een boodschap dat de andere twee overstijgt en dat is de boodschap van liefde, barmhartigheid en godsbesef. Hier kan ik volledig op resoneren. Niet omdat ik ook in een letterlijke God geloof zoals zij, maar in mijn ervaring en gevoelsleven resoneer ik mee op wat ze proberen uit te drukken. Het woordeloze gevoel opgenomen te zijn door het leven dat groter is dan jijzelf, kan je ervaren, maar slecht onder woorden brengen. Het is vergelijkbaar met het resoneren van gevoelens dat je kan ervaren bij het lezen vaneen gedicht en dat moeilijk onder woorden te brengen is.. Of met de indruk die een kunstwerk kan achterlaten terwijl er over kunst niet te twisten is. Het gaat over een diepe boodschap die universeel is.

Eensgezind

Deze driedeling ging dus niet over de traditionele Heilige geest, God en Jezus Christus, maar veel meer over de driedeling: Geschiedkundig, Geloofsgemeenschap en Boodschap. Mijn eigen oma zei op haar sterfbed tegen me: "Marco, ik weet het niet, maar ik denk dat het stamppot is". Ze vatte het prachtig samen in een mooie metafoor. Iedereen komt van een eigen cultuur, iedere gelovige kleurt het met een eigen regelgeving en levenshouding om het te kunnen overdragen, en uiteindelijk is de diepere boodschap vrijwel identiek. Het leven is een grote stamppot en we eten allemaal uit dezelfde pot.

Naarmate ons gesprek vorderde konden we deze driedeling onderscheiden, feiten van een gedeelde boodschap scheiden, en elkaar met open hart ontmoeten. Wij waren met drie en waren gedurende onze ontmoeting éénsgezind.