| zondag 02 september 2007 03:52 |
Dat het leven zich in cycli afspeelt had ik al meermalen in het klein ontdekt. De merkwaardige gewaarwording dat het ook in het groot terugkeert kon ik bedenken, maar ervaren deed ik pas dit weekend. "Ga door naar start en ontvang..."Begin Toen ik enkele jaren mijn zoektocht naar bewustwording begon tekende ik mijn eigen meest nabije essentie. In de intensive tekende ik. Maakte ik contact met anderen zonder nadenken. Slechts volgend op de eigen impulsen en opwellingen. De basis voor mijzelf was nog te smal om deze nieuw ontdekte eigen bron goed te blijven voeden en te laten stromen. De hoeveelheid was toen te veel om in te passen in het leven dat ik tot dan toe had opgebouwd. De stroom was te sterk om toe te laten in de bedachte constructies van mijn eigen bestaan.
Talent Nadat ik de opleiding afrondde die aan het begin staat van mijn eigen ontwikkeling sprak ik voorzichtig mijn eigen talent uit voor de kleine buitenwereld. Voorzichtig ben ik nu begonnen om deze buitenwereld groter te maken. Voornamelijk nog via 'anonieme' kanalen. Daar waar ze mij nog niet kennen, paradoxaal genoeg wel met mijn eigen naam. Maar toch een directe confrontatie met hoe mensen hier op reageren is dan nog uit de weg gegaan. In sessies, paramarkt, intensive, ben ik een onbekende en daardoor anoniem.
Terug Nu sta ik op een kruispunt, het werk van de afgelopen 10/20 jaar staat in een ander daglicht. De roeping om mijn talenten in te zetten worden concreter, de bestaande automatiseringsroep roept minder hard. De relatie die ik met mijn gezin heb staat eveneens in een veranderend geheel. Stappen die ik nu zet zijn niet langer een reactie op de omgeving en omstandigheden. Stappen die ik nu zet zijn ingegeven vanuit een niet denken, maar het volgen van de impuls, de opwelling. Eindelijk lijkt mijn basis breed genoeg om de bron te kunnen laten stromen zoals het mij door mijn eigen tekening getoond werd.
Hoop De afhandeling van dat wat ik tot nog toe (onbewust) opgebouwd heb en de opbouw van wat ik bewust moet gaan doen is nog in volle gang, maar het eind van het oude is in zicht. Waar het nieuwe mij naartoe brengt kan ik slechts hopen. Dichter bij mijzelf, dichter bij de medemens, trouwer aan mijn liefde en aan het leven. Voor mij is dit de enige mogelijke levenswandel en ik kan slechts de hoop uitspreken dat het voor ieder om mij heen of voor hen die mij bezoeken met vragen heilzaam is. Meer kan ik niet vragen, dit is wie ik ben.
|
Reacties
RSS lijst met reacties op dit artikel