| Denken als werkwoord |
| zondag 13 januari 2008 00:51 |
Niemand staat stil bij de gedachte dat er voortdurend geademd wordt. Dit is grotendeels een automatisme en gaat veelal zo ongemerkt omdat het voortdurend plaatsvindt. Zo kan je stellen dat als je je hele leven een activiteit uitvoert, deze niet meer of nog nauwelijks wordt opgemerkt.SchoolStel dat je je hele leven loopt en staat, betekend het dan tegelijk dat je niet kan zitten? Nee, het is slechts een activiteit die zoveel wordt uitgeoefend dat je het zitten niet bedenkt en het lopen niet bewust bent. Zo gaat dit ook op voor het denken. Op school wordt al heel snel bewerkstelligd dat je moet denken om vooruit te komen. Leren lezen, schrijven, rekenen, alles vereist denken. Dit denken wordt zo sterk gecultiveerd dat het een continue activiteit wordt. Dat wil niet zeggen dat de houding 'niet denken' niet bestaat. HoudingDe houding 'niet-denken' is zo overstuurt door het 'wel denken', dat niemand zich meer realiseert dat er ook iets anders is dan dat. Het denken vindt zo overdadig veel plaats, dat je waarschijnlijk niet eens meer opmerkt dat je aan het denken bent. En er zullen dan ook weinig momenten zijn waarop je je bewust bent van een andere houding. OvergangZo kan je dus stellen dat het denken een activiteit is die soms niet nodig is. Als je stopt met lopen kan je zitten, als je stopt met denken kan je voelen. Zeg af en toe eens 'ik hoef nu niet te denken'. Dat betekend niet meteen dat jouw gevoel aangeboren wordt en je gaat voelen. Je kan het een beetje vergelijken met als je heel lang gefietst hebt en plots moet gaan wandelen, dat voelt dan eigenaardig en onbekend. Zo gaat dat ook met de overgang van denken naar voelen. VakantieStoppen met denken brengt het onbegrijpelijke en onbevattelijke voelen. Soms is er zelfs eventjes geen voelen, maar ook dat is in orde, want het is in elk geval niet denken. Het kan namelijk in deze overgang voorkomen dat je denkt dat je niets voelt... |
