de afstand tot jouw kern

 

Stem vrede

Doosje
donderdag 12 juni 2008 06:59

Ontwikkeling geschied in stappen. Soms grote, soms kleine, soms met groots effect, soms met een subtiele verandering. In alle gevallen gaat het over een innerlijke verandering die soms door anderen, de buitenwereld, wordt opgemerkt. Ontwikkeling betreft het inzien van een beperking en daaruit komen.

Beperking

De beperking in de geest kan je opvatten als een blokkade in het bewustzijn. Een blokkade is in die zin beperkend dat het een bewustzijnsgroei remt omdat het is alsof je leeft in een doosje. Veel mensen kennen het gevoel, of ervaren iets dergelijks in een droom, waarbij het lijkt alsof ze het leven vanachter een raam ervaren. Alsof er altijd een muur tussen de innerlijke en de uiterlijke wereld bestaat.

Openen

Out of the boxOp een gunstig moment in het leven kan zo'n ervaring zo echt worden alsof het tastbaar is. De blokkade of het muurtje kan zo confronterend worden dat het als overlast wordt ervaren. De doos van het beperkte leven ervaart dan een druk van binnenuit. Waar je je aandacht dan ook op richt, de onrust die dit met zich meebrengt, de onvrijheid, de dwang, wordt een steeds grotere last. Als het moment daar is om deze blokkade te doorbreken, de deurtjes open te zetten, het bewustzijn de ruimte te geven is er gelukzaligheid met rust. Veelal een geluk gecombineerd met verdriet en opluchting. Blijheid en verdriet gaan zo hand in hand bij het openen van de beperkte doos waarin geleefd is.

Motivatie

De beperking die aan het licht komt en de enorme vrijheid gecombineerd met diepe rust dwingt ons te kijken naar de [motivatie|ZoekenOnderzoeken]. Als de tocht gemaakt is uit noodzaak omdat de interne druk ondraaglijk is geworden, dan is daar op zich niets mis mee, als beginsel. Maar kijk eens dieper naar de motivatie. Is deze ingegeven om de druk weg te nemen, of is de tocht begonnen met antwoorden vinden over de oorzaak van de druk. De oorzaak is natuurlijk altijd te vinden bij jezelf. Uiteraard zijn er externe factoren, maar de aanpassing en de blokkade is van jezelf en zo ook de reden om te leven in een doos. Het opheffen van de beperking kan zeer noodzakelijk zijn en je dwingen tot stappen zetten. De dieper liggende motivatie is echter bepalend of je hier de doos wegneemt en inruilt voor een ruimere, of resulteert in een ontspanning waarin de doos overbodig wordt. Is het gevecht tegen de doos gericht en is deze overwonnen, dan is er pas een besef van de nieuwe doos zodra deze druk opbouwt, totdat dit gebeurt is het ogenschijnlijk opgelost. Is het gevecht tegen [het verkiezen van een doos|Spiraal] gericht, dan ben je werkelijk gemotiveerd om de [Zielestroom] te volgen. Hopelijk zet dit stukje je aan het denken welke werkelijke motivatie er in je leeft. Als je daarvoor [stil|Stil] gaat zitten om werkelijk jezelf aan te horen, dan weet je ook vast al wel het antwoord... ;)


"De vraag stellen is de vraag beantwoorden."

 

Reacties   

 
corry van duijn
0 #1 corry van duijn 12-06-2008 13:32
Het is soms ook moeilijk om de doos te verlaten , omdat je niet weet wat je daar aan zult treffen , hoe benauwend een situatie ook is , het geeft ergens ook een veilig gevoel. Te gelijkertijd weet je ook dat je er niet in kunt blijven en eruit moet om verder te kunnen met je leven
 
 
Marco Wobben
0 #2 Marco Wobben 12-06-2008 14:19
Als je zou weten wat er buiten de doos zou zijn is het geen doos. En wat je daarbuiten dus aantreft weet je inderdaad niet, en tegelijk ook wel, namelijk iets anders. Het bedreigende gevoel is echter ingegeven toen je in de doos stapte, en niet door de ruimte erbuiten maar door jezelf. Dus hoe eng ook, en ondanks dat je niet weet wat je tegenkomt, stap er uit. Het mooiste wat je kan aantreffen is jezelf.
 

You have no rights to post comments

Recent