Oplossing

De oplossing kwam geheel vanuit zijn beweging. Op de woensdag had hij een briljante ingave, namelijk het meenemen van zijn beer. Deze beer is een klein handzaam knuffeltje dat hij altijd netjes naast zich neer legt in bed en dan gaat slapen. Deze beer is iets wat overdag weinig dienst heeft en alleen 's nachts aan het werk gezet wordt. Deze beer moest mee naar school. Als verantwoord ouder vraag ik nog of hij het niet liever thuis laat omdat het anders misschien op school vergeten wordt, maar het antwoord is duidelijk: "Hij gaat mee".

Terwijl we de jassen aandoen en tassen pakken om op weg te gaan, hoor ik hem iets tegen me zeggen: "beer vindt het wel spannend hoor". Waarop mijn reactie volgt: "Pas dan maar een beetje op hem". Eenmaal met beer de klas in, is er geen emotioneel moeilijk afscheid. Hij heeft de beer vast en alle persoonlijke moeilijkheden die er de dag ervoor nog lagen, liggen nu niet bij hemzelf maar bij beer.

Het naar school gaan is voor beer helemaal nieuw. Hoe moet dat ook weer, wat en wie komt hij dan tegen, hoe moet dat met naar de wc gaan en de juf dingen vragen? En hoe moet hij dat allemaal verwerken als hij net in de kleuterklas zit?

De beer

Zijn moeilijkheden verplaatsten zich naar de beer, worden geprojecteerd op beer. De beer word gebruikt als projectie om de hindernissen te overwinnen. Hij is hulp voor de beer en daarmee hulp voor zichzelf, omdat hijzelf de beer is. Anderen helpen is makkelijker dan jezelf helpen. Projectie helpt jezelf helpen. Kinderlijk eenvoudig.

De volgende dag had hij de beer al niet meer nodig en stuurde hij mij zowaar de klas uit omdat ik geen kind was en dus niet kon blijven om nog een boekje te lezen. De beer was thuis gebleven zonder dat er nog naar omgekeken werd. Dankzij de projectie kon hij met zichzelf in het reine komen en de moeilijkheden verwerken die hij ervoer. De beer wacht dankbaar in zijn bed tot hij terug komt. (foto)

Loslaten

Zo werkt projectie in zijn zuiverste vorm. Je hebt als mens anderen nodig om los te komen van je eigen moeilijkheden. Zodra deze werking ervaren is, is het echter de kunst om net als een kind weer onbezorgd verder te gaan. Het loslaten van de moeilijkheden en de consequenties. De werking van de hulp ervaren en deze in je opnemen en niet de moeilijkheden waarmee het begon. Kinderlijk eenvoudig maar als volwassene niet altijd even makkelijk om te doen. Ergens in de verzelfstandiging van het kind komt een besluit dat je anderen niet nodig hebt; komt er een identificatie met de moeilijkheid; treed projectie in werking zonder dat het iets oplost.

Als volwassene heb je de persoonlijke taak en verantwoording om hulp van buitenaf te vragen, te accepteren en je eraan over te geven. Dit is noodzakelijk om eigen projecties in beeld te krijgen en dus nader tot jezelf te komen. Om wille van je eigen vrijheid, om je eigen projecties weer terug te brengen tot hulp voor jezelf. Deze eigen hulp accepteren is vrij worden van de projecties. De projectie wordt gezien, de hulp geaccepteerd en je kan weer verder in vrijheid met jezelf.

Om wille van jouw eigen leven en de mogelijkheid om zo vrij als een kind te blijven van de hindernissen die je tegenkomt en van de onbewuste projecties die jij net als iedereen maakt.

Leef vrij als een kind.