de afstand tot jouw kern

 

Stem vrede

Weten en niet weten
zaterdag 11 juli 2009 18:40
Na enkele zeer intens heftige opleidingsdagen werd ik opnieuw geconfronteerd met de oude strijd van weten en niet weten. Deze keer ontdekte ik door ervaring echter een nieuwe dimensie hierin. Het weten begeeft zich in een andere dimensie dan het niet weten.

Nieuwsgierigheid

Allemaal kennen we het, ik wil het weten. Willen weten is een nieuwsgierigheid naar het onbekende. De nieuwsgierigheid naar wat de ander beweegt, bevindt zich in het vlak van empathie tot kwaadsprekerij en roddelen. De nieuwsgierigheid naar wat er is, bevindt zich van zelf reflectie tot de oneindige zoektocht naar antwoorden. Nieuwsgierigheid is, als je het ontleedt, een verlangen naar iets nieuws dat nog niet gekend is. Willen weten is daarin een verlangen naar dat wat nog niet gekend is.

Wetenswaardigheden

De zoektocht naar antwoorden is menselijk. Het willen begrijpen om het een volgende keer niet te hoeven bevechten, niet te hoeven ervaren, of het te omzeilen, is een evolutioneer beginsel. Des te meer men weet over de omgeving en de werking ervan, hoe beter de energie kan worden ingezet om een buit te bemachtigen. Wetenswaardigheden zijn dan handig. Hoe herken ik het spoor van de leeuw in een gebied van voedsel en water. Hoe herken ik de negatieve invloeden op mijn tocht naar gelukkig zijn. Ervaringen zetten aan tot wetenswaardigheden, en wetenswaardigheden zetten aan tot leergierigheid, en deze op zijn beurt sterkt het verlangen weer naar willen weten.

Ervaren tot noodzaak

Zelfbehoud en overlevingsdrang zijn de sterkste instincten tot willen weten. De mens is als unieke soort in staat om dit abstract te maken. De directe noodzaak van weten (de leeuw en overleven) is ontwikkeld tot een efficiente wijze van leven met soortgenoten met emotionele en mentale leeuwen met macht en invloed. Het ervaren als kind leidt door emoties en schade tot overleven. De omslag van ervaren naar overleven, is de omslag van weten door ervaren naar willen weten uit noodzaak.

Omslag

De beweging die wij als kind maken is ervaringsgericht en noodzakelijk. Hierin ligt een vertrouwen als basis. Er is niets behalve de drang naar leven en dus ervaren. Hierin is het zuivere intuïtieve kind de meest gevoelige. De openstelling in vol vertrouwen voor het hogere weten en handelen omdat er niets anders is. Door de omslag als kind wordt dit 'een willen weten' om het contact tussen mensen in te schatten. Het handelen wordt gebaseerd op de interactie met soortgenoten en de omgeving. Niet om het leven en ervaren, maar meer en meer om het overleven.

Horizontaal en verticaal

Dat door de ontwikkeling van de mens, de aandacht op de interactie komt te liggen, kan je stellen dat dit een horizontale as is. Van mens tot mens, van mens tot omgeving. Daarnaast zullen sommigen nog de verticale as ervaren, of daarnaar verlangen, de verbinding met het licht en de aarde. Het richten op het licht, op een inspiratiebron van nieuwe informatie. Het richten op de aarde, een bron van oude kennis, voeding en vertrouwen.

Overgave

In beide richtingen kan je je ontwikkelen. De horizontale vraagt werken, de verticale vraagt overgave. De horizontale wordt belemmerd door weten, de verticale wordt belemmerd door willen weten. Het hogere weten wil gesproken worden en overgedragen worden, deze wordt soms goed gehoord of ervaren, maar niet gesproken omdat de horizontale as niet vertrouwd wordt. Zo kan ook de verticale as niet gehoord worden, omdat er teveel gehechtheid is aan de horizontale as. De kennis van de omgeving staat daarbij vaak haaks op het weten dat niet van deze aarde lijkt.

Middelpunt

Als mens hebben we allemaal de taak om ons te ontwikkelen. We worden geboren met een verticale verbintenis, omdat de ziel uit het hogere incarneert in het lichaam, de aarde. We worden geboren met een horizontale verbintenis, omdat het hart en lichaam verbonden is met de ouder. Het karma en de invloede bepalen hoe we ons ontwikkelen. De werkelijke kunst is hierin om in het middelpunt te verblijfen en/of terug te keren.

Overgave aan de verticale as, het weten ontvangen uit het hogere en het lagere. Het vertrouwen hieruit putten om niet op elk moment te willen weten, zonder de verbintenis van het horizontale te verliezen. De horizontale as gaat hier om het menselijke vertrouwen en ontvangen, zonder vooraf te willen weten.

Vanuit een besef van weten,
vol overgave en vertrouwen,
het 'niet weten' opzoeken,
geeft antwoorden,
antwoorden op onbekende vragen.

 

You have no rights to post comments

Recent