Er wordt vaak gezegd, geen grotere spiegel dan een eigen kind. Daar mee wordt bedoeld dat jouw kind precies dat doet waar je zelf het meest mee worstelt. Wat je eigenlijk niet van jezelf wilt weten of gewoonweg niet bewust bent, is vaak precies wat het kind wel doet, of wat het kind in je oproept. Natuurlijk doet een kind dit niet bewust, het kind is een spiegel en doet na wat de ouder voordoet. Maar omdat je het niet van jezelf kan zien herken je het ook slecht als een ander het doet. De irritatie of controntatie merk je echter wel op, en deze wordt dan vaak bij het kind gelegd.

Beginpunt

Hoe is het nu mogelijk om dit om te draaien. Om een proces te starten waarbij je het beginpunt bent en daarmee de relatie met het kind veranderd of zelfs verbeterd? Dit begint met het begrijpen dat het slechts projectie is waarmee je worsteld. Als je durft te onderkennen dat je niet de ouder en de wijze kan zijn omdat het je diep(er) raakt dan je durft te erkennen, dan heb je misschien de moed om zachtjes te zeggen dat het over jezelf gaat.

Tegenkracht

Een kind dat boos op zijn zus of broer reageert krijgt soms niet de ruimte om zichzelf te zijn. Reageer je dan zelf boos, dan kan je stellen dat ook jij blijkbaar niet boos mag zijn. Het is mogelijk dat ook jij geen ruimte neemt en dat je dit besef probeert de kop in te drukken. Zo is niet het boos zijn zelf iets, maar wel het gedrag dat eraan ten grondslag ligt. Elk moment dat je niet zonder negatieve emotie kan reageren is het een moment waarbij je niet de rust en liefde kunt opbrengen. Elk van deze momenten betreft een eigen worsteling die je denkt te herkennen in jouw kind. Omdat jouw eigen worsteling bestaat uit een tegenkracht, wordt deze ook op het kind uitgeoefend.

Beleving

Natuurlijk is jouw kind niet jij, gelukkig maar... Ook al denk je soms dat het kind precies dat doet wat je niet goed vindt, toch zal de beleving van het kind nooit en te nimmer de jouwe zijn. Net zoals jij jouw leven inricht naar aanleiding van opgedane ervaringen en dus ondoorgrondelijk uniek bent, zo zal ook jouw kind haar eigen ervaring opdoen. Leer te beseffen dat je dit niet kan voorkomen, sterker nog, dat het lot van elk kind is om te leven met de eigen aanpassingen.

Hiermee kan je al stellen dat het kind niet jouw irritatie verdiend, het staat namelijk los van jouw ervaringen. Het kind spiegelt slechts jouw projectie terug omdat het zich zoals elk afhankelijk wezen afstemt op de hand die het voedt. Elk kind zal reageren op de ouder, omdat het zijn ouder is. Elk kind zal daarmee teruggeven wat de ouder geeft. De spiegel toont jezelf.

Verbreken

Het kan zijn dat je vastloopt omdat de spiegel te heftige beelden laat zien van jouw eigen leven. Het kan zijn dat je iemand van buitenaf nodig hebt om de beelden te interpreteren en uit te leggen. Zelf gebruik ik mijn paranormaal vermogen als kanaal voor het intuitief tekenen van de knelpunten in een gezin of van een gezinslid. Hierbij teken ik eerst de weerspiegeling, soms in relatie met een ander gezinslid, en dan een vernieuwende tekening hoe de uitkomst kan zijn als projecties doorbroken worden. Dit kan dan een start zijn van het genezingsproces van het gezinssysteem, waardoor ieder beter tot zijn recht komt.

Dus wil je eens een lichtje opsteken, neem dan gerust contact op. Klik hier voor meer informatie over een consult of mijn werkwijze.