de afstand tot jouw kern

 

Stem vrede

Alles en niets
maandag 30 maart 2015 17:40

Op het moment dat we 's ochtends wakker worden en onze ogen openen, zien we onze wereld. Het licht valt in onze ogen; het geluid dringt onze oren binnen; de geur ademen we in; al tastend werpen we de dekens af en zetten onze voeten op onze vloer. Langzaam komt de dag tot ons, het werk dat we te doen hebben, en overdenken al wat die dag nog komen gaat. Wij lijken samen te vallen met alles wat we op dat moment ervaren en denken. Wij zijn dat alles.

Niet alles

Als we een moment op de dag hebben waarin we rust en stilte ervaren en kunnen mediteren, dan richten we onze aandacht naar binnen. De indrukken van buiten worden afgesloten door de ogen te sluiten. We brengen onze gedachten tot rust, en sensitieve ervaringen laten we los. We komen langzaam dieper in onze innerlijke stilte. Eerst nog ervaren we de flarden van de dag, maar langzaam komen die minder voorbij. We kijken nog naar deze innerlijke bewegingen alsof we er actief bij zijn. We vallen steeds minder meer samen met 'alles'.

Niets

Terwijl we op deze manier mediteren, constateren we dat we minder gedachtes hebben. We constateren dat we minder wereld waarnemen. We beseffen dat we langzaamaan de stilte ervaren. En als we dan onze aandacht richten op datgene dat constateert en beseft, wordt het heel stil. Dit diepere bewustzijn is niet het gewone "ik". Het is niet de "ik" dat mediteert. Het is het diepere "zelf" dat slechts is en bewust is. Het valt samen met niets dan zichzelf, niets.

Alles en niets

Ons bewustzijn is niet naar buiten gericht, het alles. Ons bewustzijn is naar binnen gericht, het niets. Is het niet wonderlijk dat we leven in al die ruimtes waarin we onszelf definiëren als "ik" of "ons lichaam", maar tegelijk ook "niets" zijn? Hoe meer we deze diepere bewustzijnslagen in kunnen, des te beter zullen we voelen wat er werkelijk te doen is op een dag waarin alles aanwezig is. Het wordt een dag met een diep besef van prioriteit, zelf-bewustzijn en verbondenheid met de wereld.

We leven continue tussen alles en niets en wij zijn beiden en de verbinding daartussen: Alles en niets, ik en zelf.

 

You have no rights to post comments

Recent